“Onze cultuurverschillen met andere landen zijn veel groter dan die met Nederland en Vlaanderen. Dit komt alleen al door onze gemeenschappelijke taal”. Dit zegt de Vlaming
Luc Devoldere, hoofdredacteur van het Vlaams-Nederlandse cultuurtijdschrift
ons Erfdeel in
dit artikel. Het verscheen onlangs in het Vlaamse internettijdschrift
Doorbraak.be. De heer Devoldere zou echter beter van achter zijn schrijftafel vandaan komen om te ontdekken hoe het werkelijk zit met de relatie Vlaanderen – Nederland. Want het klopt absoluut niet dat de verschillen tussen Vlaanderen en Nederland kleiner zijn dan met de meeste andere buurlanden.
Ik beschouw mijzelf als een ervaringsdeskundige. Als communicatie-adviseur sta ik meer dan 30 jaar bijna dagelijks stevig met mijn beide ‘hoeven’ in de praktijk bij heel wat (Benelux)-bedrijven, instellingen en multinationals. Daar zie ik dat bijvoorbeeld de verschillen tussen Duitsers-Nederlanders of Britten-Nederlanders veel kleiner zijn dan die tussen Vlamingen en Nederlanders. Aanvankelijk vond ik dat raar. We spreken toch dezelfde taal, dus dan zal de rest ook wel min of meer hetzelfde zijn. Maar mooi niet dus.
Workshops en lezingen over cultuurverschillen
Om een verklaring te vinden waarom de verschillen tussen Belgen/Vlamingen en Nederlanders zo groot zijn, ben ik me daarin gaan verdiepen. Vele artikelen heb ik inmiddels over dit onderwerp geschreven alsook enkele boeken, waaronder het onlangs verschenen
Valse Vrienden. Als gevolg hiervan word ik met regelmaat uitgenodigd om
lezingen en workshops te geven over hoe je de interculturele samenwerking tussen met name Vlamingen en Nederlanders kunt bevorderen/verbeteren. Want vooral in Benelux-organisaties is en blijft dit een van de meest onderschatte knelpunten.
In gemengde teams van Vlamingen en Nederlanders staan ze vaak met de ruggen naar elkaar toe. Iets dat je zelden ziet als Britten, Nederlanders of Duitsers in gemengde teams samenwerken. Natuurlijk gaat het ook wel eens goed in de samenwerking tussen Vlamingen en Nederlanders. Kijk naar defensie. Maar helaas is de samenwerking in de praktijk vaak hoofdpijn in plaats van meerwaarde.
Overname van de Nederlandse krantenwereld door de Vlamingen
Het voorbeeld dat meneer Devoldere in het bewuste interview geeft met betrekking tot de overname door de Vlamingen van een (heel) groot deel van de Nederlandse krantenwereld is trouwens naast de kwestie. Het gaat hier niet om samenwerking maar om een puur economische overname. En de Vlamingen kijken wel uit om zich te bemoeien met de Nederlandse redactionele eigenheid, kleur en vrijheden van de overgenomen titels. Zouden ze dat wel doen dan kan ik nu al voorspellen dat geheid de pleuris uitbreekt.
In het bewuste interview verwijst Devoldere ook naar een citaat van Nietzsche: “een natie zijn mensen die dezelfde taal spreken en dezelfde kranten lezen”. Ook hier heb ik grote moeite mee, nog los van het feit of je België überhaupt (nog) een natie mag noemen…
Tja, we spreken dan misschien min of meer dezelfde taal, maar ondanks de overname van de Nederlandse pers door de Vlamingen, lezen we nog altijd totaal verschillende kranten.
Natiegevoel wordt niet alleen bepaald door gemeenschappelijke taal
Natuurlijk is de taal is een belangrijk cultureel aspect, maar het natie-gevoel wordt vooral bepaald door het geheel aan gemeenschappelijke waarden en normen en op dat terrein zijn er grote verschillen tussen Vlaanderen en Nederland. Niet dat we dat erg moeten vinden. Juist niet! Want als we we echt willen samenwerken dan moeten we de vaak onderschatte cultuurverschillen onder ogen durven zien ipv weg te poetsen. Dan pas zal de samenwerking minder hoofdpijn en meer meerwaarde gaan opleveren. ( zie ook:
https://cultuurverschillenbelgienederland.nl/workshop…/ of mijn blog:
https://cultuurverschillenbelgienederland.nl/blog…/
Heb het boek gelezen, Ook uitgeleend en aanbevolen, Het is zeer gewaardeerd, Vervang het geel in deze mail door een contrasterende kleur. Is nu tegen het onleesbare aan. De algemene toon mag ietsje milder. Dan spreekt het m.i. beter aan Hoe kom je aan mijn mail adres? Hopelijk tot spoedig ziens. Groeten van Ko de Regt.
Ik kan Evert alleen maar gelijk geven. Ik heb zelf mijn hele carrière onder en boven de Moerdijk, wat de psychologische grens is, gewerkt en ben zeer snel tot de vaststelling gekomen dat we net zoveel van elkaar verschillen als de Duitsers en de Duitstalige Zwitsers.En ik vrees dat dit nooit zal veranderen. Niet helaas, maar zo is het nu eenmaal.
Beste Evert,
Ik denk zeker dat je gelijk hebt. Misschien even wijzen op één heel mooie passage uit je stuk: de samenwerking verloopt wel vlot op het gebied van defensie. Dat komt omdat hier geen sprake is van samenwerking tussen Nederland en Vlaanderen, maar tussen Nederland en België. Nederlanders hebben het heel moeilijk om te begrijpen dat Vlamingen autonoom willen zijn, zelfs binnen het Belgisch verband. Separatisme begrijpen ze al helemaal niet, omdat ze nu eenmaal vasthouden aan hun eigen vanuit de Randstad bestuurde centrale staat.
Beste Noël, je vaststelling is juist, maar je argumentatie klopt niet. Nederlanders snappen inderdaad niet veel van het Vlaams seperatisme, maar dat is niet omdat Nederland zo centralistisch bestuurd wordt, zoals bijvoorbeeld wel in Frankrijk het geval. Frankrijk is Parijs of anders gezegd: Parijs is Frankrijk. Het misverstand zit hem erin dat Nederlanders denken dat Belgie een natiestaat is. Het is toch een koninkrijk, net als Nederland, denken ze dan? Het feit is echter dat Belgie nooit een natiestaat is geweest en dat is nooit echt tot de meeste Nederlanders doorgedrongen ( zie ook mijn comment op jouw reactie bij het volgende blog wat daar mooi op aansluit).