Waarom Thierry Baudet zich niet laat framen door de VRT

Dat Thierry Baudet, de rechtse nieuwbakken Nederlandse parlementariër,  zich ook door de VRT niet zo gemakkelijk laat framen, was toch even een verrassing voor Bart Schols, de anchorman van de Vlaamse talkshow De Afspraak. Hij schrok zich een hoedje toen Thierry Baudet hem meteen lik op stuk gaf toen de tv-presentator hem probeerde weg te zetten als vrouwonvriendelijk.

Ook Vlaamse journalisten hebben het vaak moeilijk met de Nederlandse assertiviteit

Die Nederlandse assertiviteit, daar blijken ook Vlaamse journalisten het moeilijk mee te hebben, zoals u in dit filmpje hieronder kunt zien.

Thierry Baudet  liet het duidelijk niet over zijn kant gaan om al vanaf de introductie te worden weggezet als de vrouwonvriendelijke boeman. Het is alweer zo’n twaalf jaar geleden dat ik iets soortgelijks heb gezien toen de journalist Joël De Ceulaer de politicus Filip Dewinter als een idioot probeerde te framen in het zondagse debatprogramma de 7e dag. Ook toen kwam die boemerang ongenaakbaar hard terug bij meneer De Ceulaer. Immers: debatteren doe je op inhoud en niet door iemand persoonlijk te beledigen en te schofferen. Zels als die persoon Filip Dewinter heet…

Zie hieronder het filmpje met Dewinter en De Ceulaer

Heeft Filip Dewinter zich door Pim Fortuyn laten inspireren?

Eigenlijk is het in Nederland sinds Pim Fortuyn redelijk een usance dat politici het niet meer pikken als ze door een reporter geframed worden. En ik vermoed dat Filip Dewinter zich destijds ook door Fortuyn heeft laten inspireren toen hij Joël De Ceulaer alle kanten van de 7dag-studio heeft laten zien.
Maar toch… in het algemeen gesproken zijn in Vlaanderen de politici nog redelijk braaf. Meestal laten ze zich zonder mokken allerlei dingen in de mond leggen die ze niet eens gezegd hebben. Een Liesbeth-Imbootje, noem ik dat tijdens mediatraining. Toen zij, Liesbeth Imbo, dus,  nog ankervrouw was bij Terzake en het radioprogramma De Ochtend, had ze er een handje naar om op het eind van een gesprek haar gasten verkeerd of onvolledig samen te vatten. Hierdoor liet ze bij de kijker de indruk na dat hij of zij iets totaal anders had gezegd. En als je dit dan als studiogast braafjes over je kant laat gaan, dan denkt de kijker/luisteraar dat je daar dan ook mee instemt…

De grens tussen assertief en agressief is ook cultureel bepaald

Ook Nederlandse journalisten proberen wel eens zo’n Liesbeth-Imbootje bij hun radio- of tv-gasten. Maar zeker goed gemediatrainde politici zullen dat niet zomaar over hun kant laten gaan. Alvorens ze worden weggedraaid zullen ze nog snel iets roepen in de trant van ‘dan heeft u toch niet goed geluisterd’ of zoiets. In die zin vind je ook de cultuurverschillen tussen België (Vlaanderen) en Nederland in de praatprogramma’s op radio en tv terug. Nederlanders zijn assertiever en laten zich minder snel ongewenste uitspraken in de mond leggen. Anderzijds ervaren Vlamingen het als onbeleefd om tegen je gastheer of -vrouw bezwaar te maken. Ze zien dat als een confrontatie en die gaan ze omwille van de pais en vree liever uit de weg… Wat in Nederland assertief is, is in Vlaanderen agressief. In die zin kun je gerust zeggen dat de grens tussen assertiviteit en agressiviteit ook cultureel bepaald is…
Over de auteur
Evert van Wijk is Nederbelg en woonde de voorbije 30 jaar afwisselend in Vlaanderen en Nederland. Hij is auteur van verschillende boeken over cultuurverschillen tussen België en Nederland. Zijn laatste boek, Valse Vrienden, verscheen eind 2016. Het is uitgegeven bij Scriptum.nl en verkrijgbaar bij de betere boekhandel.Voor meer informatie: cultuurverschillenbelgienederland.nl Hij houdt ook een blog bij over dit onderwerp dat aan deze website verbonden is.
België moet oppassen dat het geen failed state wordt

België moet oppassen dat het geen failed state wordt

Ik had vandaag in Brussel moeten zijn voor een mediatraining. Maar toen ik de berichten over de aanslagen via mijn autoradio hoorde binnenkomen begreep ik dat doorrijden geen zin had en ik ben dus omgekeerd. Dat is in verband met moslimterrorisme al de tweede keer dit jaar, maar daar hoort u mij niet over klagen. Ik was tenslotte weer gezond en wel thuis geraakt.  Wel had ik de hele dag een gevoel van machteloosheid en afschuw toen meer en meer duidelijk werd dat de tol van deze zinloze en walgelijke aanslagen in de tientallen doden en honderden gewonden liep.

Brussel is hét voorbeeld van bestuurlijke complexiteit en versnippering

De dialoog aangaan met moslimgemeenschap…

Veel heb ik vandaag niet meer gedaan behalve afwisselend naar de VRT -tv gekeken en
naar de Nederlandse NPO Radio 1 geluisterd.

Op de Nederlandse radio passeerden de nodige deskundigen die aangaven dat aanslagen zoals in België in Nederland minder waarschijnlijk zijn. Immers; “de Nederlandse maatschappij is minder repressief en het beleid is er meer op gericht om met moslims met extreme neigingen de dialoog te onderhouden, waardoor men in Nederland veel meer de vinger aan de pols heeft”, zo was de heersende mening.

 

Daar was weer dat moreel superieure vingertje van de Nederlanders

Tussen de regels door proefde je weer dat moreel superieure vingertje van de Nederlanders die het op dit terrein weer beter voor elkaar hebben dan de Belgen. Over zelfgenoegzaamheid gesproken… En nu maar hopen dat binnenkort ook geen islamitische gek met een koffer vol explosieven de luchthaven van Schiphol binnenwandelt en dat superieure beeld weer aan flarden blaast, maar dat even terzijde.

Brussel, een walhalla voor banditisme en terrorisme

Nee, het werkelijke probleem is dat België bestuurlijk gezien een totaal versnipperd land is. En dan heb ik het niet alleen over de vaak moeizame samenwerking tussen de verschillende deelstaten, taalgemeenschappen en de federale regering, maar ook hoe Brussel is georganiseerd. Een samenraapsel van 19 gemeenten (ook wel baronieën genoemd) en maar liefst 6 verschillende politiezones die ieder hun eigen ding doen en weinig bereidheid tot samenwerking hebben. Vooral hierdoor is Brussel een walhalla voor banditisme en terrorisme.

België moet opletten dat het geen failed state wordt

Als Brussel, maar ook de rest van België niet snel afrekenen met die bestuurlijke complexheid en versnippering dan zal het worden waar velen al langer bang voor zijn: een failed state!

Verified by MonsterInsights